Carro de Combate comezou a xestarse no ano 2011 como un proxecto que pretendía axuntar o traballo xornalístico das súas dúas autoras, Nazaret Castro e Laura Villadiego, quen estaban informando sobre abusos laborais e medioambientales de moitas empresas en dous recunchos opostos do planeta: Latinoamérica e Asia. En mayo de 2012 naceu o seu blog para poder dar visibilidad a ese traballo e que chegase ao seu destinatario final: os consumidores. Un ano despois, un paso máis e a primeira investigación en profundidade, sobre a industria do azucre, que deu lugar ao libro Amarga Dulzura totalmente autoeditado. E agora, a mesma esencia de Carro de Combate concéntrase nun segundo libro que neste caso está editado por Clave Intelectual.
O libro céntrase nas preguntas que adoitan rodear o blog: ¿De onde veñen os produtos que consumimos? ¿ Que conteñen os alimentos que compramos? ¿Cales son os seus impactos? Parecen preguntas sinxelas e, con todo, sabemos moi pouco dos produtos que compoñen a nosa cesta da compra. As etiquetas dos alimentos que adquirimos adoitan ser ininteligibles para o consumidor medio e resulta virtualmente imposible saber de onde veñen as materias primas coas que foron elaborados. A opacidad serve a miúdo para ocultar as deficiencias nutritivas dos alimentos, a toxicidade dos deterxentes e cosméticos ou o despilfarro que supoñen os embalaxes.
Neste novo ensaio trazase a cadea de produción de vinte produtos de uso masivo, desde o café ou o azucre ata o leite e os ovos, pasando por pezas de roupa, cosméticos e plásticos. O obxectivo é visibilizar a complexidade do proceso que se nos oculta, e os impactos que se xeran nas diferentes fases do ciclo de vida dos produtos, desde a extracción das materias primas ata a contaminación que producen os embalaxes. No libro falase ademais de como as grandes multinacionais, que controlan cada vez máis sectores de produción, se desentienden da contaminación que xeran e sobreexplotan aos seus traballadores, que perciben unha mínima parte do prezo final que pagamos os consumidores.
Fronte a este modelo, que persegue o lucro a costa da explotación da natureza e do ser humano, aparecen cada vez máis alternativas: dun lado, productores responsables que colocan ás súas mercancías prezos xustos, sen explotación, sen ganancias excesivas e con menos intermediarios; do outro lado, consumidores críticos como as socias de Zocamiñoca, que deciden apoiar coas súas compras outro modo de facer as cousas. Uns e outros empezan a entender que cada xesto conta, e cada pequena iniciativa axuda a crear outra economía posibel para outro mundo posibel. Para que así sexa, o primeiro paso é comprender que hai detrás dos produtos coloridos e brillantes que nos vende a publicidade cunha promesa de vacua felicidade.
Porque, como dicen en carro de Combate, si o consumo é un acto político, a primeira batalla é a da información.